harapan. penting kan? tapi. bagi harapan dekat orang tu salah kan? dah tahu kan. tapi kenape ade orang still do it? kawan. mule-mule kawan. lepas tu. ape pulak? couple? masalah timbul bile salah seorang dah berpunye. mcm mane? susah dah kan. so, takkan nak bagi lagi sorang makan hati, jiwe dan segale-galenye lah yang boleh dimakan. hahahahaha. right. berkawan mmg tak salah. tapi yang salah bile dah tertimpe terjatuh hati dekat kawan tu. susah dah kan? my mom. pesan dekat saye.
"long. kawan tu kawan jugak. jangan sampai nnt kau saketkan hati orang. kawan biar ade batas."
but, me? semuenye saye punye syg. orang tu sayang. orang ni sayang. saye bukan nak lukekan hati orang. but saye dah biase panggil kawan-kawan yang rapat dgn saye mcm tu. yang mane saye selese nak kawan dgn mereke. baru lah perangai mengade dan menggedik tu ade. saye tak boleh nak ubah sebab dah jadi habit dari sekolah. if orang laen tgk, mesty mereke judge saye neh terok. sebab. saye dah berpunye. but. still sayang itu, sayang ini. i'm not a person yang terok sgt. just perangai dah macam tu. suke menggedik tak kene tempat.
pade sape-sape yang know me. tahu lah. and pade sape yang ade kawan tu. jangan anggap siriyes. but if korang suke kat kawan korang tu. jgn la buat sampai dye rase tak selese. and when it comes to a girl. feeling ni susah. but it comes to a boy. mereke akan sentiase pendam. jadi. hati-hati dgn limpa, kaki, tangan hati dan perasaan orang.
